Saint Lucia jest niepodległym państwem wyspiarskim na Zachodnich Indiach, we wschodniej części Morza Karaibskiego, na granicy z Oceanem Atlantyckim. Wyspa jest również nazywana Iyonola, nazwą nadaną jej przez rdzennych Karaibów. Stanowiąc część Małych Antyli, leży na północny/północny wschód od wyspy Saint Vincent, na północny zachód od Barbadosu i na południe od Martyniki. Zajmuje powierzchnię lądową 617 km² (238 mil kwadratowych) i według spisu z 2010 roku liczyła 165 595 mieszkańców. Jej stolicą jest Castries.

Pierwszymi europejskimi osadnikami na wyspie byli Francuzi. W 1660 roku podpisali traktat z rdzennymi Karaibami. Anglia przejęła kontrolę nad wyspą w latach 1663-1667. W następnych latach czternaście razy toczyła wojny z Francją, a władza nad wyspą często się zmieniała (siedem razy rządzili nią Francuzi i siedem razy Brytyjczycy). W 1814 roku Brytyjczycy ostatecznie przejęli kontrolę nad wyspą. Z powodu tak częstych zmian między kontrolą brytyjską a francuską, Saint Lucia była również znana jako "Helena Zachodnich Indii", nawiązując do greckiej mitologii "Heleny Trojańskiej".

Rząd przedstawicielski powstał w 1840 roku (powszechne prawo wyborcze ustanowiono w 1953 roku). W latach 1958-1962 wyspa była członkiem Federacji Indii Zachodnich. 22 lutego 1979 roku Saint Lucia stała się niepodległym państwem i członkiem Wspólnoty Narodów. Saint Lucia jest jurysdykcją mieszaną, co oznacza, że jej system prawny opiera się częściowo na prawie cywilnym i angielskim prawie zwyczajowym. Kodeks Cywilny Saint Lucia z 1867 roku opierał się na Kodeksie Cywilnym Quebecu z 1866 roku, uzupełnionym ustawodawstwem w stylu angielskiego prawa zwyczajowego. Jest również członkiem Międzynarodowej Organizacji Frankofonii.