Chalon-sur-Saône jest gminą w departamencie Saône-et-Loire w regionie Burgundia-Franche-Comté we wschodniej Francji.

Jest podprefekturą departamentu. Jest największym miastem w departamencie; jednak stolicą departamentu jest mniejsze miasto Mâcon.

Chalon-sur-Saône leży na południu regionu Burgundia-Franche-Comté we Francji. Położone jest nad rzeką Saoną i było niegdyś ruchliwym portem, pełniącym rolę punktu dystrybucji lokalnych win, które transportowano w górę i w dół Saony oraz Kanałem Centralnym, otwartym w 1792 roku.

Chociaż to miejsce (starożytne Cabillonum) było stolicą Eduów i wydobyto tu z dna rzeki przedmioty kultury lateńskiej, pierwsza wzmianka o Cavillonum znajduje się w Commentarii de Bello Gallico (VII, rozdz. 42 i 90). Rzymskie miasto już wtedy służyło jako port rzeczny i węzeł komunikacji drogowej, Via Agrippa i dróg bocznych. W 354 roku n.e. cesarz rzymski Konstancjusz II stacjonował w Chalon (wówczas zwanym Cabyllona) VII Legion Rzymski w celu inwazji na braci-królów, Gundomadusa i Vadomariusa z Alamanów. Jednak nie otrzymawszy zaopatrzenia, wojska rzymskie zbuntowały się i zostały spacyfikowane pieniędzmi przez wielkiego szambelana Euzebiusza. W późnym antyku miasto tak się skurczyło, że otaczający je mur obejmował piętnaście hektarów.

Święty Marceli z Chalon (Święty Marcel) miał tu ponieść męczeńską śmierć w 179 roku n.e. Chalon stało się jedną z de facto stolic królestwa Burgundii za panowania Guntrama, króla w latach 561-592, który tu zmarł. Guntram promował także kult Świętego Marcelego. Biskupstwo Chalon-sur-Saône, sufragania archidiecezji lyońskiej, zostało tu ustanowione w tym samym stuleciu, a sobór kościelny odbył się tu w latach 644-655. Stolica została włączona do diecezji Autun krótko po Rewolucji Francuskiej.

Chalon w XIX wieku najbardziej znane jest jako miejsce narodzin fotografii. Jego najsłynniejszy mieszkaniec, Nicéphore Niépce, ma także liceum (szkołę średnią) nazwane jego imieniem. W mieście, na Quai des Messageries, znajduje się muzeum, które zawiera wczesne relikwie fotograficzne, ponad dwa miliony fotografii i wiele starych artefaktów, takich jak aparaty i inny sprzęt do starej i nowoczesnej fotografii. Wystawiony jest również Pyréolophore Niépce'a z 1807 roku, prawdopodobnie pierwszy na świecie silnik spalinowy, oraz jego implementacja drezyny z 1818 roku, dla której ukuł słowo vélocipède.

Innym słynnym mieszkańcem jest Dominique Vivant Denon (1747-1825), który brał udział w tworzeniu muzeum w Luwrze, przekształcając dawny pałac królewski w muzeum po Rewolucji Francuskiej.

Arles jest miastem i gminą w południowej Francji, w departamencie Delta Rodanu (Bouches-du-Rhône), którego jest podprefekturą, w dawnej prowincji Prowansja.

Znaczna część Camargue znajduje się na terytorium gminy, co czyni ją największą gminą we Francji metropolitalnej pod względem powierzchni (chociaż Maripasoula w Gujanie Francuskiej jest znacznie większa). Miasto ma długą historię i miało znaczne znaczenie w rzymskiej prowincji Gallia Narbonensis. Rzymskie i romańskie zabytki Arles zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1981 roku. Holenderski postimpresjonistyczny malarz Vincent van Gogh mieszkał w Arles w latach 1888-1889 i stworzył tam ponad 300 obrazów i rysunków. Międzynarodowy festiwal fotografii odbywa się w mieście od 1970 roku.

Arles jest miastem i gminą w południowej Francji, w departamencie Delta Rodanu (Bouches-du-Rhône), którego jest podprefekturą, w dawnej prowincji Prowansja.

Znaczna część Camargue znajduje się na terytorium gminy, co czyni ją największą gminą we Francji metropolitalnej pod względem powierzchni (chociaż Maripasoula w Gujanie Francuskiej jest znacznie większa). Miasto ma długą historię i miało znaczne znaczenie w rzymskiej prowincji Gallia Narbonensis. Rzymskie i romańskie zabytki Arles zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1981 roku. Holenderski postimpresjonistyczny malarz Vincent van Gogh mieszkał w Arles w latach 1888-1889 i stworzył tam ponad 300 obrazów i rysunków. Międzynarodowy festiwal fotografii odbywa się w mieście od 1970 roku.

Nad brzegiem Rodanu, pośród malowniczych krajobrazów Prowansji, leży Awinion — miasto, w którym każdy kamień opowiada historię dawnych czasów. W XIV wieku stało się ono siedzibą papieży, a jego wygląd do dziś przypomina o dawnej potędze: masywne mury, majestatyczny Pałac Papieski i gotyckie wieże tworzą atmosferę niczym z średniowiecznej baśni. Spacer po starym mieście z jego wąskimi uliczkami i przytulnymi placami to prawdziwa podróż w czasie.

Ale Awinion to nie tylko historia. Każdego lata tysiące miłośników sztuki przyjeżdżają tu na słynny festiwal teatralny, który napełnia ulice muzyką, przedstawieniami i kulturalną energią. Dodajmy do tego lokalne targi pachnące lawendą i przyprawami, smak prowansalskiej kuchni i łagodne słońce południowej Francji — i zrozumiesz, dlaczego Awinion uważany jest za jedno z najbardziej urokliwych miejsc we Francji.