Порту является вторым по величине городом Португалии после Лиссабона и одним из крупных городских районов Пиренейского полуострова. Население самого города составляет 237 591 человек, а в столичном районе Порту, который выходит за административные пределы города, проживает 1,9 миллиона человек (2011 год) на площади 2 395 км2 (925 кв. Миль), что делает его вторым самый большой городской район в Португалии. Он признан глобальным городом гамма-уровня Исследовательской группой по глобализации и глобальным городам (GaWC), единственным португальским городом, кроме Лиссабона, который был признан глобальным городом.

Расположенный вдоль устья реки Дору на севере Португалии, Порту является одним из старейших европейских центров, и его историческое ядро ​​было объявлено ЮНЕСКО объектом Всемирного наследия в 1996 году. Западная часть его городской территории простирается до береговой линии Атлантического океана. Его поселение датируется много веков, когда он был форпостом Римской империи. Его объединенное кельтско-латинское имя, Portus Cale, было названо происхождением названия «Португалия», основанного на транслитерации и устной эволюции от латыни. На португальском языке название города пишется с определенной статьей  о Порту ; следовательно, его английское название произошло от неправильного толкования устного произношения и упоминается как  Опорто  в современной литературе и многими ораторами.

Ukryte wśród winnic regionu Douro, Leverinho oferuje podróżnym drogę do prawdziwej portugalskiej idylli. To miejsce jest idealne dla tych, którzy szukają spokoju, natury i powolnych spacerów wzdłuż szmaragdowych wzgórz. Tutaj panuje cisza, zakłócana jedynie szumem liści i dźwiękiem kieliszków wypełnionych lokalnym winem, produkowanym tuż obok.

Leverinho to idealne miejsce dla tych, którzy cenią autentyczną atmosferę wiejskiej Portugalii – bez pośpiechu, ale z głęboką radością życia. W pobliskich winnicach można spróbować rzadkich odmian porto, a na lokalnych szlakach podziwiać widoki na rzekę Douro, której wody odbijają zachody słońca niczym w lustrze. Ten zakątek stworzony jest do inspirowania, odpoczynku i prawdziwego czerpania przyjemności z prostych radości życia.

Порту является вторым по величине городом Португалии после Лиссабона и одним из крупных городских районов Пиренейского полуострова. Население самого города составляет 237 591 человек, а в столичном районе Порту, который выходит за административные пределы города, проживает 1,9 миллиона человек (2011 год) на площади 2 395 км2 (925 кв. Миль), что делает его вторым самый большой городской район в Португалии. Он признан глобальным городом гамма-уровня Исследовательской группой по глобализации и глобальным городам (GaWC), единственным португальским городом, кроме Лиссабона, который был признан глобальным городом.

Расположенный вдоль устья реки Дору на севере Португалии, Порту является одним из старейших европейских центров, и его историческое ядро ​​было объявлено ЮНЕСКО объектом Всемирного наследия в 1996 году. Западная часть его городской территории простирается до береговой линии Атлантического океана. Его поселение датируется много веков, когда он был форпостом Римской империи. Его объединенное кельтско-латинское имя, Portus Cale, было названо происхождением названия «Португалия», основанного на транслитерации и устной эволюции от латыни. На португальском языке название города пишется с определенной статьей  о Порту ; следовательно, его английское название произошло от неправильного толкования устного произношения и упоминается как  Опорто  в современной литературе и многими ораторами.

Wśród malowniczych krajobrazów Doliny Douro kryje się miejsce, które wydaje się stworzone do niespiesznych odkryć. Pocinho, mała wioska w północnej Portugalii, urzeka podróżnych spokojną atmosferą, winnicami na wzgórzach i możliwością poznania życia w rytmie dawnych portugalskich tradycji.

To także jedna z ostatnich stacji historycznej linii kolejowej Linha do Douro, która oferuje malowniczą podróż wzdłuż rzeki z zapierającymi dech widokami. W Pocinho warto zatrzymać się na chwilę, by skosztować lokalnej kuchni, pospacerować nad brzegiem rzeki lub odwiedzić winiarnie, w których powstaje słynne porto. To idealne miejsce dla tych, którzy szukają autentycznej Portugalii z dala od tłumów.

Wśród malowniczych krajobrazów Doliny Douro kryje się miejsce, które wydaje się stworzone do niespiesznych odkryć. Pocinho, mała wioska w północnej Portugalii, urzeka podróżnych spokojną atmosferą, winnicami na wzgórzach i możliwością poznania życia w rytmie dawnych portugalskich tradycji.

To także jedna z ostatnich stacji historycznej linii kolejowej Linha do Douro, która oferuje malowniczą podróż wzdłuż rzeki z zapierającymi dech widokami. W Pocinho warto zatrzymać się na chwilę, by skosztować lokalnej kuchni, pospacerować nad brzegiem rzeki lub odwiedzić winiarnie, w których powstaje słynne porto. To idealne miejsce dla tych, którzy szukają autentycznej Portugalii z dala od tłumów.

Cicho ukryte w sercu Doliny Douro, Pinhao (Pinhão) zachwyca winnicami, które rozciągają się tarasowo nad krętą rzeką. To niewielkie portugalskie miasteczko, otoczone malowniczym krajobrazem, jest jednym z głównych ośrodków produkcji wina w regionie i stanowi część światowego dziedzictwa UNESCO. To także punkt startowy wielu rejsów rzecznych, a podróż malowniczą linią kolejową Linha do Douro to prawdziwa gratka dla miłośników przyrody i historii.

Pinhao słynie z przytulnej i autentycznej atmosfery: stara stacja kolejowa ozdobiona azulejos – tradycyjnymi portugalskimi kaflami – opowiada historie o winobraniu i życiu nad rzeką. Turyści mogą zatrzymać się w lokalnych winnicach (quintas), skosztować porto bezpośrednio u producenta i podziwiać zachody słońca odbijające się w wodzie. To idealne miejsce dla tych, którzy szukają spokoju i kultury w otoczeniu natury.

Wśród malowniczych krajobrazów Doliny Douro kryje się miejsce, które wydaje się stworzone do niespiesznych odkryć. Pocinho, mała wioska w północnej Portugalii, urzeka podróżnych spokojną atmosferą, winnicami na wzgórzach i możliwością poznania życia w rytmie dawnych portugalskich tradycji.

To także jedna z ostatnich stacji historycznej linii kolejowej Linha do Douro, która oferuje malowniczą podróż wzdłuż rzeki z zapierającymi dech widokami. W Pocinho warto zatrzymać się na chwilę, by skosztować lokalnej kuchni, pospacerować nad brzegiem rzeki lub odwiedzić winiarnie, w których powstaje słynne porto. To idealne miejsce dla tych, którzy szukają autentycznej Portugalii z dala od tłumów.

Cicho ukryte w sercu Doliny Douro, Pinhao (Pinhão) zachwyca winnicami, które rozciągają się tarasowo nad krętą rzeką. To niewielkie portugalskie miasteczko, otoczone malowniczym krajobrazem, jest jednym z głównych ośrodków produkcji wina w regionie i stanowi część światowego dziedzictwa UNESCO. To także punkt startowy wielu rejsów rzecznych, a podróż malowniczą linią kolejową Linha do Douro to prawdziwa gratka dla miłośników przyrody i historii.

Pinhao słynie z przytulnej i autentycznej atmosfery: stara stacja kolejowa ozdobiona azulejos – tradycyjnymi portugalskimi kaflami – opowiada historie o winobraniu i życiu nad rzeką. Turyści mogą zatrzymać się w lokalnych winnicach (quintas), skosztować porto bezpośrednio u producenta i podziwiać zachody słońca odbijające się w wodzie. To idealne miejsce dla tych, którzy szukają spokoju i kultury w otoczeniu natury.

Порту является вторым по величине городом Португалии после Лиссабона и одним из крупных городских районов Пиренейского полуострова. Население самого города составляет 237 591 человек, а в столичном районе Порту, который выходит за административные пределы города, проживает 1,9 миллиона человек (2011 год) на площади 2 395 км2 (925 кв. Миль), что делает его вторым самый большой городской район в Португалии. Он признан глобальным городом гамма-уровня Исследовательской группой по глобализации и глобальным городам (GaWC), единственным португальским городом, кроме Лиссабона, который был признан глобальным городом.

Расположенный вдоль устья реки Дору на севере Португалии, Порту является одним из старейших европейских центров, и его историческое ядро ​​было объявлено ЮНЕСКО объектом Всемирного наследия в 1996 году. Западная часть его городской территории простирается до береговой линии Атлантического океана. Его поселение датируется много веков, когда он был форпостом Римской империи. Его объединенное кельтско-латинское имя, Portus Cale, было названо происхождением названия «Португалия», основанного на транслитерации и устной эволюции от латыни. На португальском языке название города пишется с определенной статьей  о Порту ; следовательно, его английское название произошло от неправильного толкования устного произношения и упоминается как  Опорто  в современной литературе и многими ораторами.